Lieve dames van het grote zangnetwerk,
Het is 2016. Dat is rap gegaan. Ik weet nog als de dag van gisteren dat het kerst 1966 was. Wij vierden altijd Sinterklaas, dus met Kerst lag er maar een klein pakje onder de boom. Een aardigheidje noemde mijn moeder dat. Maar mijn broertje en ik (hij was 4 en ik 7) vonden het ontzettend leuk dat we toch wat kregen. Er lag een pakje bij dat op een autootje leek en hoewel mijn broertje nooit met autootjes speelde (hij was van de poppen) had hij zich daar enorm op verheugd. Wat bleek; het was een opgerold notitieblokje op een plankje voor mijn vader en broerlief kreeg een boekje met kerstverhalen. Dat boekje is door de kamer gesmeten en daar heeft hij tot op de dag van vandaag (hij is nu 54) reuze spijt van. Het rare is dat je dat gevoel eigenlijk nooit meer kwijt raakt. Onze ouders zitten allang hoog op een wolkje en hebben onze driftbuien, puberteit en wat dies meer zij natuurlijk allang vergeven, maar ons eigen gevoel blijft. En nu ik zelf kinderen heb, die het af en toe behoorlijk bont maken, kan ik wat rustiger zijn over alles wat ik fout heb gedaan toen ik jong was. Naarmate ik ouder word, krijg ik steeds meer in de gaten dat je uit moet kijken met wat je doet, want als je er zelf een rot gevoel van krijgt (ook al dacht je dat je gelijk had) heb je daar vele malen meer last van dan je vooraf had kunnen bedenken. Geluk is toch je goed voelen over jezelf en niet dat je lekker je gelijk hebt kunnen halen.
Paulette en ik hebben een hele gelukkige periode achter de rug. We hebben razend hard gewerkt om 
onze Kerstshow op de planken te krijgen en vanaf de eerste voorstelling was het een onwaarschijnlijk groot succes. Volle zalen, uitbundige zang en bulderende lach vielen ons ten deel. Heerlijk was het. Voor alle partijen. En na het laatste uitverkochte enthousiaste optreden in het Delamar Theater in Amsterdam konden we met een grote glimlach op onze lippen onder onze eigen boom gaan zitten. En dan is het nu weer een nieuw begin.
Vuile Huichelaar 4 gaat in reprise en we hebben onze eerste voorstelling in Brielle erop zitten. Dat was gek en ontzettend leuk tegelijk! We waren vergeten wat een geweldige show ook deze is. We kregen de 
slappe lach op het podium en de hele zaal deed mee. Dat smaakt naar meer. En we spelen er gelukkig nog 30. Er zijn plaatsen waar we nog nooit geweest zijn en waar de dames ons nog niet ontdekt hebben, zoals Zaandam op 27 januari. Er zijn nog maar weinig dames die ons daar hebben weten te vinden. Dus mocht je vriendinnen in die buurt hebben: duw ze naar ons toe! Want of het nou Kerst is of januari; zingen is het hele jaar door heerlijk. En lieve schatten, maak er wat moois van dit jaar. Wij gaan er weer vol tegenaan!
Kus,
Saskia