Lieve penvriendinnen,
Ik ben gek. En ik word steeds gekker. Het lijkt wel of alles met de jaren erger wordt. Ik probeer me in te houden, maar ik kan niet anders. Waar heb ik het over?
Ik kook wat iedereen wil.
Verklaring:
Ik maak voor mijn vader andijviestamppot met worst.
Dat lust mijn dochter niet, dus daar maak ik zuurkoolstamppot met spekjes voor.
Dat lust mijn zoon niet, dus daar maak ik pasta met spinazieroomsaus voor.
En dat lust ik allemaal wel, maar ik ben aan de lijn. Ik hoor jullie kreunen. Nee, het was echt nodig. Mijn buik zat vreselijk in de weg bij ons paardrijnummer en ik werd ’s ochtends als een zeehond wakker. Tonnetje rond. Niemand had het in de gaten, want ik ben heel handig met kleding, maar ik kon geen enkele spijkerbroek meer aan. En dan sta ik ook nog naast mijn lange slanke collega Paulette op het podium, dus dat vroeg om actie.
Maanden ben ik bezig geweest met het EDH dieet, (Eet De Helft) maar dat zette totaal geen zoden aan de dijk. Zelfs helemaal niet snoepen, niet meer eten na 19.00 uur….ik viel geen ons af. Ook ben ik van mijn geloof gevallen en naar de sportschool gegaan. Geen succes.
Dus 6 weken geleden was ik echt zo pissig dat ik mijn toevlucht heb genomen tot een echt dieet; Atkins. Geen suiker en geen koolhydraten. En nu ben ik 5 kilo afgevallen. Ik ben de koningin te rijk kan ik jullie vertellen, want ik kan alles weer aan, om en dicht. Maar het koken is dus een hele toer. En omdat mijn vader steeds zieker wordt, kook ik uiteraard speciaal voor hem wat hij weg krijgt. En omdat ik voor mezelf iets aparts kook, kook ik voor de kinderen dan ook maar wat ze willen.
En zo ben ik met kleine prutspannetjes in de weer en zijn alle gaspitten bezet. Maar als ik na een dag rennen en zorgen alle pannetjes in de lucht probeer te houden, denk ik: Lieve Sas, je lijkt wel gek!
Kus,
Saskia.
Ps: dit was een rare nieuwsbrief, maar ik wou heel graag even mijn ‘stem’ laten horen. Ik ben jullie niet vergeten, ik ben er nog!