Lieve lieve froukes,
Het was 27 oktober 2013. De laatste nieuwsbrief bedoel ik. En nu is het alweer 7 februari 2014. Als ik zeg dat ik geboren ben in 1959 lijkt dat wel het Stenen Tijdperk. Mensen die nu de dienst uitmaken hebben soms een geboortedatum van rond 1990. Toen was ik al jaren aan het werk. Zo gek. Dat ik nu soms gezien wordt als een fossiel. Dat is echt iets waar ik mee om moet leren gaan. Paulette en ik gebruiken natuurlijk alles waar we mee worstelen voor Vuile Huichelaar 4. Ja je leest het goed: Vuile Huichelaar 4 is in de maak. Er zijn vrouwen die al kaartjes hebben voor dit programma. En wij weten nog niet eens hoe het allemaal in elkaar steekt. Ik weet wel dat ik inmiddels voor het nieuwe programma 
het oude los heb kunnen laten. Terwijl we nummer 3 nog gewoon spelen. We hebben gelukkig nog wat voorstellingen te gaan, want het hele programma zit me wel aan het hart gebakken hoor. Het is zo raar, dat de filmpjes en de pakjes en de gehaakte blootpakken gewoon in de mottenballen worden gelegd. Daar komen ze ook voorlopig niet meer uit. Afgelopen oktober speelden we nog 1 keertje Vuile Huichelaar 2 voor het VROUW-weekend van de Telegraaf voor 3000 vrouwen. Dat was niet misselijk en voelde fantastisch. Zo leuk om dat oude paardje weer even van stal te halen. We zitten er over te denken om voor Vuile Huichelaar 5 een compilatie te maken van onze lievelingsliedjes en sketches uit de voorgaande 4 shows. Zo ver denken we al vooruit. Maar voordat het zo ver is, gaan we nog even door met nummer 3 en bijten we onze tanden stuk op nummer 4.
Even voor de zekerheid een stukje speellijst:
14 en 15 februari in het Posttheater in Arnhem.
Daar hebben we het toch altijd zo ontzettend leuk. Eerst heerlijk eten in het Grand Café waar ook de techniek eet en waar ze artiesten korting geven, altijd fijn natuurlijk, en daarna lekker spelen.
Dus ik hoop jullie daar te zien. Of elders. Want we laten elkaar voorlopig niet los hoor!
Dikke kus,
Saskia.