Lieve singing sisters,
Eindelijk dan weer een teken van leven van mij!
Het was heel raar, maar ik had tot nu toe geen inspiratie. Nou heb ik dat niet altijd nodig, maar dit keer lukte het maar niet. Maar nu ben ik net weer ‘ns naar de sportschool geweest en heb tijd om te zitten en te denken voor ik vanavond naar Veldhoven trek om voor een volle bak lekker te gaan optreden, dus vooruit met de geit.
Het jaar is hectisch begonnen, kan ik wel zeggen. Er zijn mij dierbaren ontvallen, er zijn verschrikkelijke dingen in de wereld gebeurd, ik ben naar Amerika geweest om vrienden op te zoeken in New York en
Los Angeles, Paulette en ik zijn begonnen om een Kerstshow te maken (waarover in een volgende nieuwsbrief meer), dus het is tijd om jullie op de hoogte te houden van alles rond Vuile Huichelaar.
Onze tournee loopt heel goed.
Dat is fijn. Jullie komen in grote getale naar ons toe en er wordt gezongen en gelachen dat het een lieve lust is. Als ik de reacties mag geloven, is deze show weer nóg leuker dan de vorige.
Vooral vrouwen die ons voor het eerst zien, vragen of we geen dvd’s hebben van eerdere shows, maar die hebben we niet.
Ik geloof namelijk niet dat het zou werken. Het is een programma waar je mee moet doen, waar je je moet onderdompelen in sfeer van saamhorigheid, samen zingen, je laten gaan en gek doen. En ik denk niet dat dat lukt als je voor de tv zit. Dan ga je natuurlijk niet mee zitten blèren (je huisgenoten zien je aankomen) en qua beeld is natuurlijk ook niet altijd het scherm in beeld. Als je in het theater zit, kies je zelf waar je naar kijkt en neem je zo’n show op, dan kiest de camera dat voor jou. Ik vind dat zelf altijd storend, want in het theater is van een close-up natuurlijk geen sprake en wordt alles ‘groot’ uitgebeeld. Op tv zie je ons dan bekken trekken die niet passen bij de afstand van jou tot de tv! Dan worden we opeens een stelletje aanstellers met z’n allen en dat lijkt me nou geen reclame. Vandaar.
Dus…sleep iedereen in je omgeving snel mee naar ons, om die unieke sfeer te kunnen ervaren. Het geeft mij altijd een enorm saamhorigheidsgevoel als we ons met z’n allen laten gaan. We zijn dan echt een club waar je niet tussen komt. Zelfs de enkele man die bij ons in de zaal zit, voelt verbondenheid. Er zijn ook veel vrouwen die het gevoel hebben dat ze gewoon bij ons het podium kunnen opspringen om mee te doen. Dat vind ik ook zo ontzettend fijn aan het hele Vuile Huichelaar-gebeuren; dat we met z’n allen één zijn. En daar heb ik in deze tijden van individualisatie ontzettend behoefte aan. Gelukkig zijn er al veel shows uitverkocht, dus dan weet ik dat het wel goed komt met z’n allen! Binnenkort staan we ook in Amsterdam. Dat is voor mij als geboren en getogen Amsterdammer altijd een bijzonder moment. Dan komen er vrienden, bekenden en familie kijken en voelt het als een tweede première. De echte première hebben we in de Kleine Komedie beleefd en dan is alles nog spannend en nieuw, maar de tweede première is in het Delamar Theater en dat is ondanks het feit dat we precies weten wat we doen, weer een spannend moment. Bij onze vorige Huichelaar in het Delamar kwamen er zelfs bussen uit Eindhoven voorrijden met mensen die een groepsuitje hadden georganiseerd! En dan is het 23 maart 
weer zo ver. Dan komen onze kinderen weer. En meer mannelijke vrienden. En collega’s uit het vak. En ik hoop ook wat ‘normale’ vrouwen! Want daar gaat het om. Dus lieve schatten, of je nou in Almere komt op 12 maart of in Rijen op 27 maart…we staan klaar om jullie met open armen te ontvangen!!!
Dikke kus, ook namens Paulette,