Lieve theaterlovers,
De vakantie is voorbij en we beginnen weer met goede voornemens en nieuwe energie aan het komende seizoen. Onze Vuile Huichelaar de zesde is in de laatste fase van voltooiing en dat is een heerlijk gevoel. We mekkeren nog wat over tekstaanpassingen, drukkertje hier en daar en het bestellen van een horizondoek en een balletvloer, maar we zijn op schema.
Misschien vragen jullie je af waar je een balletvloer voor nodig hebt als je niet aan het balletten slaat, of een horizondoek? Kleine uitleg:
Het toneel in het theater is een ‘lege’ ruimte waar elke voorstelling moet kunnen plaats vinden. Vandaar dat er met elk gezelschap technische mensen mee reizen om alles in orde te maken voor versterkte muziek, voor in spotlights gezette artiesten en soms een decor. Dat decor zet je niet zo maar op de vloer, die vaak van hout is, want dat is voor het licht niet fijn. Je legt er een speciale vloer overheen. Meestal zwart. En je hangt een achterdoek op, waar je met licht diepte mee kan suggereren. En in die box zet je je decor en creëer je als het goed is een illusie en waan je je met z’n allen even in een andere wereld. Ons decor is nog nooit zo mooi geweest, vind ik.
Het is een onbewoond eiland met een palmboom met lichtjes erin en zee en een steiger en meeuwen en… een blauwe balletvloer en een zachtblauwe horizon. Om ons met z’n allen op een tropisch eiland te wanen. Want daar gaan we met dit programma naartoe als onderdeel van onze bucketlist. We zoeken aan de ene kant naar rust, maar we willen ook groots en meeslepend leven. We willen een bucketlist afwerken, die bij ons meteen een to-do lijst wordt en zo z’n doel voorbij schiet. En al staan we in glitterjasjes; we voelen ons vaak ongezien. Mijn man roept regelmatig: wat doe je moéilijk!
Kortom: dat vraagt om een goed gesprek met z’n allen en heel veel heerlijke liedjes om samen te zingen.
Ik stort me de komende tijd op het nog beter leren van teksten (ik ben in juli al begonnen, maar deze ouder wordende hersens nemen nog maar moeilijk informatie op) en het in elkaar zetten van onze choreografieën, al is dat een groot woord. We bewegen zullen we maar zeggen.
Voordeel van ons decor is dat we niet op hakken hoeven. Hakken kunnen echt niet op een onbewoond eiland, toch?
Dus wij bewegen ons zalig voort op blote voeten.
Hebben we dat goed bedacht of niet?!
Groeten en tot in het theater,
Saskia, Vuile Huichelaar/Mrs. Einstein