Lovely Ladies,
De dag waarvan je wist dat die komen zou, is een feit: we gaan weer op pad met onze vertrouwde heerlijke kerstshow! We komen dit jaar ook op andere plekken dan voorgaande jaren, maar staan wel weer bijvoorbeeld in het fijne Zuidplein Theater in Rotterdam. We krijgen uiteraard klachten dat we niet in de buurt van Amsterdam staan en ook niet in Den Helder of in Hengelo, maar we proberen overal onze kunsten te vertonen…
We hebben onze vertrouwde kerstshow met wat nieuwe liedjes en glitterlaarsjes aangevuld en we hopen dat het een traditie wordt om lekker voor kerst met vriendinnen even de kerstmuts op te zetten bij:
Ik zit hier heel alleen kerstfeest te vieren!
Het is een mirakel hoe de tijd toch vliegt. Er is weer een hoop gebeurd het afgelopen jaar. De dochter van Paulette is uit huis gegaan, mijn zoon en dochter zijn door omstandigheden juist weer thuis komen wonen, onze mannen zijn een groot deel van het jaar in het buitenland aan het werk geweest en vorige week is mijn schoonmoeder overleden. Onze vaste bezoeksters weten dat ik best wat grappen over haar heb gemaakt, met toestemming van mijn man, omdat het op z’n zachtst gezegd een aparte vrouw was. En nu is ze er niet meer.
Ze woonde nog zelfstandig op haar vertrouwde etage in Amsterdam-west waar ze 50 jaar gewoond heeft. Thuiszorg verzorgde haar en mijn man ging iedere dag langs als hij in het land was. En ik deed dat ook als hij er niet was. Niet elke dag, maar wel vaak.
Ik wil even zeggen dat er heel wat mensen uit de zorg een gouden stoel in de hemel verdienen. Als je zag hoe de thuiszorg alles regelde, daar neem ik mijn pet voor af en maak ik een diepe buiging. Er wordt een hoop geklaagd over de zorg, maar mijn hemel, wat hebben ze mijn schoonmoeder goed verzorgd. De laatste week konden ze het echter niet meer aan en belandde ze in een verpleeghuis waar ook weer de liefste mensen werkten. En daar is ze overleden. Op de gezegende leeftijd van 94 jaar! Bijna een eeuw.
Vanmiddag is de begrafenis. Er komen allemaal vrienden van ons, want bevriende leeftijdgenoten had ze niet meer. Ik weet zeker dat het een liefdevol en dankbaar samenzijn wordt. Eindigend met een borrel. En een hapje. Dan lachen we met elkaar en vieren het leven. Want wij zijn er nog. En dat vieren we.
Geniet van de dag lieverds en tot in het theater. Dan vieren we ook daar dat we allemaal samen zijn.
Namens Paulette en mij een dikke pakkerd,
Saskia